Fleurig niemendalletje waarin de Nederlands-Duitse Susanne Helmer op zoek gaat naar het fotomodel dat in een Duitse catalogus van begin jaren '80 een droogkap draagt. Helmer creëert op amusante wijze een soapachtige wereld waarin ze haar fantasieën over het leven van deze 'Melanie' tot leven brengt. De zoektocht is echter niet dramatisch genoeg en ook de uiteindelijke ontmoeting met Melanie levert geen onvergetelijke momenten op. Toch redelijk onderhoudend, vooral dankzij de inventieve fantasie-sequenties waarin Helmer op soms hilarische wijze zelf alle rollen speelt.
Zoals de titel al doet vermoeden is Joe een persoon wiens geestelijk leven vooral bestaat uit afwisselend extatische en depressieve periodes. Hoewel de relatie met Elly - waarschijnlijk om die reden - al 2 keer stuk is gelopen, laat ze zich toch weer door Joe verleiden. De film volgt de ontwikkeling van hun relatie. Joe is behoorlijk onuitstaanbaar en je vraagt je al snel af waarom Elly zijn vaak kinderlijke gedrag nog leuk vindt. Vooral het eerste half uur is daardoor moeilijk door te komen, al weet regisseur James Kermack je wel een idee te geven van wat er in het hoofd speelt van Joe. Wie zelf ervaring heeft met bi-polariteit zal deze film wellicht meer kunnen waarderen.
Spall speelt een man die vast zit in een psychiatrische inrichting. Hij wil bijzonder verlof aanvragen om het graf te bezoeken van zijn dochter die 15 jaar geleden stierf. Hij wordt 'geholopen'door een keur aan alter-ego's die voortkomen uit variété-shows die hij op TV heeft gezien. Een tour-de-force van Spall die het scenario samen met regisseur Cookson schreef. Een spervuur aan zwartallige dialoog maakt het soms moeilijk te volgen en Spalls verklaarbare manische vertolkingen van de alter-ego's zijn voor de nuchtere kijker iets teveel van het goede. Een uiterst uitdagende, maar tegen het einde sterke zwarte komedie die niet voor alle smaken is.
Zwakke karakteriseringen en een bij vlagen bizar verhaal overschaduwen een prima vertolking van Maria Kraakman als Lin, een stewardess die betrokken raakt bij de aanrijding van de Roemeense Nicu [Bogdan Iancu]. Ze brengt de jongen naar het ziekenhuis en mist haar vliegtuig naar Nederland. Wanneer Nicu er na zijn behandeling tussenuit knijpt en het ziekenhuis eist dat Lin de rekening betaalt, is dat het begin van een ... vriendschap?! Een zwak scenario met een ongeloofwaardige centrale relatie haalt de film om zeep. Kraakman redt dit slecht uitgewerkte drama van de afgrond met de enige sterke vertolking in de film.
Reacties
Een reactie posten