Eindhovens Filmfestival 2018: Road To Nowhere [recensies]

XCTRY [United States - Bill Brown] => 7

Gepresenteerd als een reisverslag waarbij de regisseur de verschillende landschappen en vergezichten tijdens een reis van Chicago naar Las Vegas vast legt. In split-screen pant de camera van links naar rechts vanuit de passagiersstoel en de drie shots op het scherm bevatten dezelfde geluidstrack, bestaande uit een radiofragment. Soms is dat gekozen met humor, bijvoorbeeld wanneer bij het oversteken van een rivier het liedje 'Blue Bayou' horen, soms lijkt het wat willekeurig te zijn. Je zou bijna over het hoofd zien dat er ook nog een ondertitel is (geen voice-over) die over iets heel anders lijkt te gaan. Een aardig idee, bij vlagen amusant maar niet geheel succesvol uitgewerkt. 

Lembri Uudu [Estonia - Eeva Mägi] => 7

Prachtig gefilmde documentaire over een aantal bewoners van het Estse dorpje Pahkla. Zij kijken weemoedig terug op de tijd dat ze nog onderdeel uitmaakten van de Sovjet Unie en werkzaam waren in een kolchoz, een collectieve boerderij. De nostalgie naar een periode waarin het leven, in de ogen van deze mensen in ieder geval, in veel opzichten beter was, wordt verpersoonlijkt in de geest van Uudu, de plaatselijke accordeonist die destijds voor feestvreugde zorgde en kort na het uiteenvallen van de Sovjet Unie overleed. De inzichten van de bewoners zijn interessant, maar door te kiezen voor een gekunstelde aanpak waarin de bewoners de camera toespreken als of het de geest van Uudu betreft, doet afbreuk aan die inhoud. 

Now Or Never Again [The Netherlands - Marieke Widlak] => 8,5

Veel persoonlijker dan dit kan een documentaire niet zijn. De Veldhovense Marieke Widlak kijkt met haar zus, haar moeder en haar vader terug op het laatste moment dat ze Brechje, haar andere zus, zagen. Brechje is overleden en geleidelijk ontdekken we wat er precies is gebeurd. Veel belangrijker is dat Marieke zeer openhartig spreekt over haar worsteling met de vraag of Brechje zich ooit heeft beseft wat zij betekende voor haar. Ze geeft echter ook toe dat ze niet goed weet hoe ze dat in woorden had moeten uitdrukken. Het vergt zeer veel moed van de Widlak, maar ook van haar familie, om dit deel van hun gezamenlijke rouwproces vast te leggen en het resultaat stemt niet alleen tot nadenken maar raakt je ook in je hart, zeker in de slotsequentie van deze simpel gefilmde, zeer aangrijpende documentaire.

Somebody's Daughter [United Kingdom - Shaini Adnani] => 5

Een wat zonderlinge titel voor een film die sowieso niet zoveel om het lijf heeft. De dochter in kwestie is een immigrante die met haar vader naar een auditie gaat voor een reclame voor chips. Vader doet de auditie, dochter kijkt toe, vader en dochter verlaten het pand en verdwijnen in de spreekwoordelijke horizon. Tja, meer kan ik er ook niet over zeggen.

Marketed Collecting [Lithuania - Daukantè Subaciu] => 6,5

Serie geanimeerde commercials (en persiflages hierop) bedoeld om te tonen hoe ze een voorheen niet bestaande behoefte proberen te creëren. Niets nieuws onder de zon dus, al is het wel met een gezonde dosis humor benaderd. Dat maakt dit in ieder geval vermakelijk. Het is wel jammer dat de geluidskwaliteit van de voice-over ronduit slecht is. 

Crack [United Kingdom - Emilia Izquierdo] => 7,5

Het valt mij niet mee om iets zinnigs te zeggen over een experimentele film. Zeker wanneer het format aan de korte kant is (nog geen 5 minuten in dit geval) en de film vol zit met visuele prikkels waartussen je de samenhang echt moet zoeken, kan ik er geen diepgaande gedachten op los laten. Dit is zo'n film en mijn waardering baseer ik vooral op de visuele stijl en flarden die ik mij ruim 12 uur later nog kan herinneren. Het feit dat ik 'm graag nog eens op mijn gemak zou willen bekijken toont in ieder geval aan dat het de moeite waard is. 

Hampi [Belgium - Pim Algoed] => 7,5

Met Peter van den Begin [D'Ardennen, King of the Belgians] bevat deze tragikomische korte film één van de grote namen uit de Vlaamse film. Hij speelt de vader van Thomas, die een tijd in India heeft gewoond in de hoop zichzelf te vinden. Geldgebrek dwingt Thomas om, op kosten van vader, weer terug te keren. Maar die terugkeer valt niet bij iedereen in goede aarde, zeker niet bij zijn broer Simon. Goed geregisseerd en geacteerd, wat vooral te merken is aan de timing van de dialoog, maar Algoed had er goed (sic!) aan gedaan om iets meer duidelijkheid te geven over de reden voor de onderlinge spanning.